Als je pas begint met schilderen, is atmosferisch perspectief wellicht een vreemde Maar je hebt het beslist gezien, misschien dan zelfs onbewust. Het is het effect dat maakt dat dingen verder weg lijken te liggen in het landschap. Het is het effect dat schilders gebruiken om de illusie van grote diepte (afstand) te wekken in hun schilderijen.
Zo werkt atmosferisch perspectief nu: De lucht ( of de atmosfeer) bevat waterdeeltjes, hierdoor komt er een soort sluier te hangen tussen de kijker en het object. Hoe groter de afstand hoe dikker die sluier. Dit gordijn van atmosfeer zorgt dat de toonwaarde, de kleur, de intensiteit van die kleur en de zichtbare details van verafliggende objecten wordt veranderd.
Toonwaarde: als objecten verderaf liggen, veranderen de lichte en donkere waarden meer naar de middentonen, een lichter grijs.
Kleur: als objecten verderaf liggen, verandert de kleur (het spectrum), de kleur wordt kouder en schuift op naar blauw of violet.
Intensiteit: als objecten verderaf liggen, verandert de intensiteit van de kleur. Die wordt minder vel en verandert naar een neutraal grijs.
Structuur: als objecten verderaf liggen, verdwijnen de details en de zichtbare oppervlaktestructuur.
Atmosferisch perspectief is een eigenschap van onze zichtbare wereld. Maar het is geen vaststaand feit in het schilderen. Het is een techniek die je moet weten en die je kunt toepassen in je landschappen als je diepte wilt suggereren.
Henk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten